Педагогик маҳоратнинг ўзаги билим бўлса, ўзани уни етказиш қобилиятидир.

Турли вазирлик ва идоралар, маданият, журналистика соҳасида самарали меҳнат қилаётган ва нутқий фаолияти билан ибрат-намуна бўлаётган бир гуруҳ касб эгаларини турли номинациялар бўйича тақдирлаш тадбири ўтказилди.

Ҳаёт довонлар оша илгариланма ҳаракатга қиёс қилинар экан, демак, тараққиётнинг ҳам ана шундай мезонлари, марралари бор. Гап ҳар иккаласини муваффақият билан қучиб, кўзланган маррага ета олишда.

Нотиқликнинг бир қанча турлари бор. Булар ижтимоий-сиёсий, академик, диний, суд нотиқлиги, ҳарбий ва ижтимоий-маиший нотиқликдир.

«Yangi kitob» нашриётида таниқли адабиётшунос олим, маҳоратли нотиқ, сўз устаси Раҳимбой Жуманиёзовнинг «Педагогик маҳорат ва коммуникатив компетентлик» номли ўқув қўлланмаси нашрдан чиқди.

Нимаики нарса эҳтиёж сифатида қўйилмас экан, у ўткинчи ва кўчкинчидир. Шунинг учун ҳам Даниел Дефо ўз қаҳрамони Робинзон Крузо тилидан «Эҳтиёж кишини буюк кашфиётчига айлантиради», — деган ҳикматни келтиради.

Таниқли олима, фалсафа фанлари доктори, халқаро тоифадаги спикер Жамила Шермуҳаммедова «Xabar.uz» сайтида чоп этилган мақолага ўз муносабатини билдирди.

Президентнинг ректорларда савия йўқ дея дарғазаб бўлиши бежиз эмас. Чунки бу меҳнатни, машаққатли жараённи талаб этади. Президент ибораси билан айтганда, «ўзни қийнаш»ни, тинимсиз изланишни, ҳаракатни тақозо қилади.

Президент эътироф этмоқчи бўлган «зўравонлик сиёсати» тўхтамас экан, ғазаб отига минган тадбиркорни ҳам, устига бензин сепиб ёқиб юборилган масъул раҳбарни ҳам, маънавиятсиз аёллар борасидаги машмашаларни ва бошқа тутуриқсиз ҳаракатларни ҳам кўраверамиз. Буларнинг илдизи, таг томири нимага бориб боғланади?

Одатда, биз юқоридаги саволга педагогнинг замонавий талабларга жавоб бериши, ахборот технологияларини пухта ўзлаштириши, ўз фанини чуқур билиши, кенг қамровли билимга эга бўлиши, ўз ишига масъулият билан қараши дея жавоб берамиз. Тўғри, буни инкор этмаймиз. Лекин фақат шуларгина сифат ва самаранинг мезони бўла олармикан?