Бўр заводида оғир меҳнат қилган, ёшини катта кўрсатиб, урушга кетган, 83 ёшида йиқилиб ўзига келмаган адиб Одил Ёқубов
1951 йилда Одил Ёқубовнинг «Тенгдошлар» қиссаси собиқ «Ленин учқуни» (ҳозирги «Тонг юлдузи») газетасининг қатор сонларида босилиб чиққан. Мен унинг ҳар бир сонини катта қизиқиш билан ўқиб чиққанман. Бу қисса қаҳрамонларининг ҳаёти мени буткул ўзига ром этган эди.
Ўша пайтдан бери нима ўзгарди?! Одил Ёқубовнинг шўролар салтанатини ларзага солган машҳур нутқи (тўлиқ)
Жума куни фойеда туппа-тузук, кўҳликкина икки жувоннинг суҳбати қулоғимга чалинди. «Ўзбеклар намунча ўз пахталари тўғрисида жавраб қолишди?» – дер эди бири. «Жонга теккан, уларнинг руҳий олами бўлганми ўзи?» – дер эди иккинчиси. Бу гаплар менга алам қилди.
