Арақни рад этиб, чой кўтарган пиёлам ҳавода муаллақ қотди. Наҳотки биз шунчаликка келиб қолдик? Масжидни беркитиб, устидан «чойхона» деган ёзувни илганимиз кам эдими? Мен ўша диндорни оқламоқчи ҳам эмасман, балки у ростдан адашгандир. Аммо қачондан бери араққа муккасидан кетиш «тозалик»нинг белгиси бўлиб қолди?

Эҳтимол, қуйидаги мавзу қиёматгача давом этиши мумкин: қачонгача қилинаётган зўравонликлар учун дин (баъзилар иймон ҳам дейди) ҳаракатланувчи куч бўлиб хизмат қилади?

2017 йил диний-маърифий соҳада ҳам ислоҳотларга, яхши хабарларга бой йил бўлди. Ўтаётган йилда диний-маърифий соҳадаги ўзгаришлар акс этган энг асосий янгиликларни эслаб ўтамиз.

«Tafsilot.uz» сайтида филология фанлари номзоди, адабиётшунос Зуҳриддин Исомиддиновнинг «Йигирма икки йил муқадам…» номли мақоласи эълон қилинди. Мақолада «Манас» эпосининг минг йиллигини нишонлашга бағишланган  Ислом Каримов манасшуносликда кенг тарқалиб, ҳамма қарийб аксиома тарзида такрорлайдиган бир хато фикрни танқид қилгани, унинг оммавийлашувига қандай барҳам бергани, бироқ қирғиз академиги Ўсмонақун Ибраимовнинг тарихий ҳақиқатни бироз бузиб талқин қилгани ҳақида сўз боради.