O‘zbekistonda so‘nggi yillarda olib borilayotgan tizimli islohotlar inson qadrini ulug‘lash, oddiy qilib aytganda, har bir fuqaroning farovon hayot kechirishi uchun imkon qadar ko‘proq qulaylik yaratishga qaratilgan.

Senat raisi Tanzila Norboyeva hamma qatori tushlikka navbatga turibdi, Andijon hokimi Shuhrat Abdurahmonov oddiy «dom»da yashaydi, ishga piyoda qatnaydi... Metroda ketayapsiz, keyingi bekatda Jahongir Ortiqxo‘jayev papkasini qo‘ltiqlab chiqdi...

XXR lingvistik resurslarni o‘rganish va monitoringi davlat markazi 21-dekabr kuni an’anaviy onlayn ovoz berish natijalarini e’lon qildi.

Bir narsa ayonki, mamlakatning farovonligi fuqarolar qancha ko‘p soliq to‘layotganiga, xalqdan qancha ko‘p pul olinayotganiga qarab emas, odamlarning qo‘lida qancha qolayotgani bilan belgilanadi. Xalq boy, mahsulotlarni sotib olishga qodir bo‘lsagina, iqtisod ishlaydi va yuksaladi.

Oliy Majlis Qonunchilik palatasi deputatlari va Senat a’zolari ana shunday intellektual jamoa bo‘lishiga ishonch hosil qilishimiz uchun, albatta, natijalar ko‘zga tashlanishi kerak.

Xalqimiz go‘shtni haddan ziyod ko‘p iste’mol qilayotgan emish! Kuni kecha  Siz — mamlakat fermerlari peshvosi qilgan iddao ijtimoiy tarmoqda ham, ko‘cha-ko‘yda ham ko‘pchilikning haqli e’tiroziga sabab bo‘ldi. Raiyatni isrofgarlikda ayblagan Sizday ishboshi viloyatlarda qozoni haftalab, oylab go‘sht ko‘rmaydigan dasti kalta oilalar borligini bilasizmi?

Darvoqe, bu sharmandaliklar allaqachon xorij matbuotigayam yoyildi, ayniqsa Toshkentdagi bunday arbitrar buzilishlar haqida maqolalar, butun boshli tergov va ilmiy ishlar yozilyapti. Bu dunyoga ochilaman deyayotgan davlat imidji uchun juda yomon...

Biz gazsiz mana shunday ahvolda yana 28 yil qarzdor bo‘lamiz. Mamlakatdagi butun bir avlod gazsiz tug‘iladi va gazsiz umri o‘tadi. 2046 yilga kelib tabiiy gazimizning tugashi ehtimoldan holi emas.

Eshniyozovning so‘zlariga ko‘ra, bugun respublikada 3 milliondan ziyod kishiga pensiya to‘lanadi.

Bu maqolam uchun «o‘sha e’tirozchi»lardan «o‘sha e’tiroz»lar yog‘ilsa ajablanmayman. Sababi yuzaki qarash, boqimandalik, har bir narsada «xalq» degan sarhadsiz tushunchani qo‘llab, o‘zidan tashqari hammani ayblash, imkon qadar tekin olishga intilish hissi shu qadar qon-qonimizga singib ketganki, hech bir holatni ob’yektiv tahlil qila olmaymiz.