Ҳар йили 29 июл санасида Халқаро йўлбарслар куни нишонланади.

2010 йили Санкт-Петербургда бўлиб ўтган «Йўлбарс саммити» халқаро форуми ушбу йиртқич ҳайвон популяциясини сақлаб қолиш муаммоларига бағишланган эди. Форумда иштирок этган 13 та давлат томонидан ушбу санани белгилаш ташаббуси кўрсатилди. Тадбир давомида йўлбарс популяциясини тиклаш дастури ҳам ишлаб чиқилди ва ушбу дастур 2010-2022 йиллар учун қабул қилинди, унинг мақсади белгиланган вақт ичида йўлбарслар сонини икки баравар кўпайтиришдир.

Йўлбарс халқаро ҳайвонларни асраш иттифоқининг Қизил китобига ва турли мамлакатларнинг бошқа ҳимоя ҳужжатларига киритилган. Йўлбарсларни овлашга аслида 1947 йилдан бери тақиқ қўйилган ва кейинчалик йўлбарс болаларини тутиш қатъий чекланган.

Афсуски, табиатда фақат 5 мингдан ортиқ йўлбарс мавжуд ва бу рақам камайишда давом этмоқда. Яъни ўтган асрда йўлбарслар сони 25 баравар камайди ва бугунги кунда бу ҳайвонлар йўқолиб кетиш хавфи остида. Аксарият ҳолларда улар браконерларнинг қурбонига айланишмоқда.

Маълумот учун: Йўлбарс қуруқликда яшовчи энг катта йиртқичлардан бири бўлиб, массаси бўйича оқ ва жигарранг айиқлардан кейин иккинчи ўринда туради. Эркакларнинг вазни 275 кг гача етади (баъзи ҳолларда - 320 кг), танасининг узунлиги 2,5 дан 2,8 м гача, баландлиги бир метрдан ошади.

Чизиқларнинг жойлашиши ҳар бир алоҳида йўлбарсга хос бўлиб, у одамларда бармоқ изларига ўхшаш индивидуал. Йўлбарснинг думининг учи ҳар доим қора рангда.

Йўлбарснинг маълум бўлган тўққиз туридан фақат олтитаси омон қолган.

Бенгал йўлбарси Ҳиндистон, Бангладеш, Бутан, Непалда яшайди.

Амур йўлбарси камдан-кам учрайди (тахминан 11%) ва маълум бўлган барча кичик турларнинг энг кўп қисми Россиянинг Приморский ва Хабаровск ҳудудларида, шунингдек, шимолий-шарқий Хитойда яшайди.

Малай йўлбарси — Малайзия ярим оролининг Малайзия минтақасида яшайди.

Хитой йўлбарси Хитойда, Ҳиндистон йўлбарси эса Мянма, Таиланд, Лаос, Камбоджа ва Ветнамда яшайди.

Суматран йўлбарси фақат Индонезиянинг Суматра оролида учрайди.