Бир неча ой аввал сайтимизда «Жиноят бор-у жиноятчи йўқ... Ёки «Фарғонача беркинмачоқ» сарлавҳали мақола эълон қилиб, маҳаллий тадбиркор ҳимояси учун уч-тўрт оғиз гап айтиш асносида вилоят прокуратурасига билиб-билмай кесак отиб қўйгандик. Тўғри, амалда ҳеч нарса ўзгаргани йўқ.

«Xabar.uz»да чиққан танқидий мақола бўйича ўз манбамиздан иккита ахборот келиб тушди.

...Ҳаммаси ойдинлашди: гаровда йўқ мулклар сотиб юборилгани рост экан. Сохта далолатнома асосида! Бу қип-қизил жиноятми? Бўлмаса-чи! Шугинани судга тушунтиришга бир йилдан кўп вақт кетди-я... Унгача мулк эгасининг она сути оғзига келганига-чи?! Энди ҳаммаси жойига тушгандир? Йўқ-да, йўқ...

Ўшанда кўрган-билганларимиз шу бўлсин, дедик. Оддий бир хат қирқ кун «чилла сақлагани» ҳақида ҳеч кимдан изоҳ талаб қилмадик. Кўнгилни кенг қўйдик. Яна бир томони — университет раҳбарияти билан тушунмовчилик келиб чиқишини хоҳламадик, рости.